Χριστουγεννιάτικα Μπισκότα

Στις μεγάλες γιορτές και αργίες συνηθίζουμε να πηγαίνουμε στους δικούς μας. Και εγώ και ο καλός μου είμαστε από βόρεια Ελλάδα, από διαφορετικές πόλεις αλλά σε απόσταση μίας ώρας η μία από την άλλη. Πέρυσι λοιπόν, που o Aρούλης τέτοια εποχή ήταν περίπου 6 μηνών, περάσαμε τις γιορτές με τους δικούς μας. Τις μισές μέρες με την δική μου οικογένεια και τις άλλες μισές με τη δική του.

Ήταν όμορφα γιατί είδαμε όλους τους συγγενείς  και φίλους μαζεμένους, φάγαμε, γελάσαμε και το ευχαριστηθήκαμε…Το τελευταίο, παίζεται…Γιατί δεν σου κρύβω ότι ταλαιπωρηθήκαμε αρκετά. Σκέψου τώρα ένα μωράκι, που γενικότερα δεν είχε μέχρι τώρα επαφή με τόσο κόσμο μαζεμένο, μέσα σε 5- 10 μέρες να αλλάζει τον περιβάλλοντα χώρο του 2 φορές, να βλέπει νέα πρόσωπα και καταστάσεις. Είναι λίγο δράμα η κατάσταση! Μέχρι να προσαρμοστεί στο ένα σπίτι, είχαμε πάει στο άλλο. Γκρίνια, κακό και άντε πάλι από την αρχή. Και όχι τόσο το μωρό, αλήθεια γιατι το μωρό είναι μωρό και είναι πολύ φυσιολογική η αντίδραση του. Οι γύρω σου είναι αυτοί που δεν αντέχονται..ναι ακριβώς έτσι…Και αρχίζουν τις χαζές ερωτήσεις τύπου, γιατί κλαίει το μωρό, τι έπαθε, μήπως πονάει πουθενά…Και μετά αρχίζουν οι ιστορίες τύπου ή κάνε ότι έκανα και εγώ (πριν 30 χρόνια δηλαδή) , εμένα όταν έκλαιγε ο Γιωργάκης του έδινα λιγο τσαγάκι και ηρεμούσε. Ε…εντάξει έμενα το παιδί μου δεν είναι ο Γιωργάκης όμως, και το μόνο που θέλει για να ηρεμήσει είναι τη μαμά του και το μπαμπά του. Ήθελα πολύ να απαντήσω, αλλά αντιθέτως,χαμογελούσα αμήχανα και δεν έδινα σημασία.

Και σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, έχεις και να κουβαλάς μαζί σου και ένα σωρό πράγματα, “τα συμπράγκαλα”, όπως τα λέω εγώ. Μάζεψε, ξεμάζεψε από το ένα σπίτι στο άλλο, πόσο να αντέξεις πια.

Οπότε αποφασίσαμε φέτος, να γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα σπίτι μας, εδώ. Να ξεκουραστούμε και λίγο βρε παιδί μου, να καθίσουμε όμορφα και ωραία στο σπιτάκι μας. Με αφορμή λοιπόν αυτή την απόφαση, σκέφτηκα και εγώ πως είναι ευκαιρία να καθιερώσουμε τις οικογενειακές μας Χριστουγεννιάτικες παραδόσεις. Από τώρα, που ο Αριστείδης είναι 17 μηνών, θέλω να του δημιουργήσω όσες μνήμες περισσότερες μπορώ. Τις πιο όμορφες, τις πιο οικογενειακές, τις πιο Χριστουγεννιάτικες. Θέλω να αγαπήσει τα Χριστούγεννα και να πιστέψει στη μαγεία τους.

Έτσι λοιπόν ξεκινήσαμε φέτος με το πρώτο μας Χριστουγεννιάτικο Ημερολόγιο, το οποίο πραγματικά το απολαμβάνουμε. Είναι πραγματικά υπέροχο να τον βλέπω καθημερινά, να τρέχει προς το δέντρο για να βρει το δωράκι του και έπειτα την ανυπομονησία του και τις χαρές που κάνει για να ανοίξει το πακετάκι του. Αφού μέχρι και εγώ περιμένω πως και πως για  τη στιγμή, που θα γυρίσουμε το απόγευμα όλοι στο σπίτι και θα ανοίξουμε την έκπληξη.

Ακολούθησαν τα πιο γλυκά μπισκοτοσπιτάκια, και σειρά έχουν τα Χριστουγεννιάτικα Μπισκότα. Τα οποία τολμώ να πω, πως είναι τα πιο γευστικά που έχω φτιάξει ποτέ. Η συνταγή είναι του Παρλιάρου και είναι πανεύκολη με απλά υλικά.

Υλικά: 250 γραμμάρια βούτυρο

250 γραμμάρια καστανή ζάχαρη

75 γραμμάρια λευκή ζάχαρη

1 αυγό

1 πρέζα αλάτι

2 κουταλιές γάλα

500 γραμμάρια αλεύρι

μισό κουταλάκι κανέλα

1/4 κουταλάκι γαρύφαλο τριμμένο

μισό μοσχοκάρυδο φρεσκοτριμμένο

 

Χτυπάμε ελαφρά το βούτυρο με τις ζάχαρες, προσθέτουμε το γάλα, το αυγό, τα μυρωδικά το αλάτι και τελευταίο το αλεύρι και ετοιμάζουμε μια ζύμη. Αφήνουμε τη ζύμη να ξεκουραστεί για μισή ώρα περίπου. Φτιάχνουμε μπισκότα σε σχήματα που θέλουμε (το πάχος να μην είναι πάνω από μισό εκατοστό) και ψήνουμε στους 160- 180 για 20 λεπτά.

Το χρονοβόρο αλλά συγχρόνως και το πιο ωραίο κατά τη γνώμη μου είναι το styling των μπισκότων. Έφτιαξα γλάσσο, το γνωστό, αυτό που χρησιμοποίησα και για τα μπισκοτόσπιτα. Μόνο που αυτή τη φορά, το χώρισα σε 3 μέρη και το χρωμάτισα. Κόκκινο, πράσινο και λευκό, δηλαδή στην αρχική του μορφή. Και ξεκίνησα να δημιουργώ…

Ο Αριστείδης καθόταν κλασσικά στο καθισματάκι του στο τραπέζι της κουζίνας και με παρακολουθούσε. Γυρνούσα λίγο την πλάτη μου να κάνω κάτι και ξαφνικά έβλεπα τα μπισκοτοανθρωπάκια με κομμένα ποδαράκια και χεράκια. Τσιμπολογούσε, άφηνε το ένα, έπαιρνε το άλλο. Είχε πολύ πλάκα.

Αφού τα διακόσμησα με το χρωματιστό γλάσσο και τα καραμελάκια, τα άφησα να στεγνώσουν καλά. Έπειτα τα τύλιξα με σελοφάν και κορδελίτσες και τα στόλισα στο τραπέζι μου.

Πως σου φαίνονται?